1 dag vol verdriet,
1 dag vol met pijn.
1 dag zoals deze,
zal nooit meer zo zijn.
Deze dag vol verdriet,
Vol met angst, vol met haat.
Deze dag, die ik nu meemaak,
Dat maakt een mens toch kwaad.
Maar sterke mensen gaan door met vechten,
Vechten voor hun leven en voor geluk.
En ik, ik wil dat ook gaan doen,
Niemand maakt mijn leven stuk.
Een leven vol met tegen slag,
Hoe kan een mens dan leven.
Doorvechten is het enige wat je kunt,
En een stukje van jezelf te geven.
Want dat doe je,
Ook al begrijpen sommige dat niet.
Maar jou leven word geruïneerd,
Maar niemand die dat ook maar ziet.
En na jou gedachten,
‘ow, het komt niet meer goed’.
Lijkt het of er een engel verschijnt,
Die jou leven weer stralen doet.
Want er komen mensen in het leven,
Die voor jou klaar staan dag en nacht.
Jou helpen en jou steunen,
En dat je er weer boven op komt, met jou eigen kracht.
Jou leven zal altijd gemarkeerd blijven,
Maar het achter je laten lukt wel, en gauw.
En dan zal je vol blijdschap zeggen.
Engel, ik houd van jou.
Want die engel die kwam,
Kwam niet alleen om jou te steunen.
Maar om bij je te blijven,
En een levensmaatje te zijn, en waar je altijd op kan leunen.
Dus engel, zo mooi, stralend en fijn.
Ik bedank je met heel men hart, en mag je maar altijd bij me zijn