Ik laat me,
stil verplaatsen door de wind
met gesloten ogen
streel ik zacht het roer
het zacht kabbelend water
maakt stilletjes het refrijm
op mijn gebeden
die alleen maar vragen om jou
mijn geluk ligt verscholen
in jou gesloten hart
het anker ben ik verloren
door het gebroken trouw
'k heb nu alle zeilen bijgezet
en laveer scherp door mijn golven
het baken in de verte is mijn richting
maar zal zeker niet het einddoel zijn
,,,Psych,,,
Esther Sharita: | Vrijdag, november 19, 2004 18:27 |
Geen woorden voor! Liefs mij |
|
sunset: | Vrijdag, november 19, 2004 15:32 |
Prachtig jouw poëzie. Liefs / sunset |
|
Nooitgeweest: | Vrijdag, november 19, 2004 13:13 |
Erg mooi geschreven dit ja! Kusj, |
|
Lieverdje: | Vrijdag, november 19, 2004 11:28 |
Ben even stil... Zo extra-schitterend dit gedicht! Zo wondermooi geschreven... Liefs |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 19 november 2004 | ||
Thema's: |