Een stille kracht
De avondzonnestralen
strelen en verdwalen
op mijn huid
En boven mij zingt luid
de vogelschaar hun lied.
En ik geniet
van 't leven en de liefde,
die ik met volle teugen drink
Al wat mij gisteren griefde
is weggevaagd en ik verdrink
in haar die mij bemint
Mijn passie nog een ongeboren kind,
een stille kracht
waardoor vitaliteit gaat stromen
Door háár gebracht,
en niet alleen in dromen
maar op het altaar van dit leven
waar wij alleen onszelf hebben te geven.
**********
sunset 26-06-2002
**********
XAVIER: | Woensdag, november 17, 2004 22:01 |
Heel mooi geschreven, prettig om te lezen | |
XAVIER: | Woensdag, november 17, 2004 22:00 |
XAVIER: | Woensdag, november 17, 2004 21:59 |
erje: | Woensdag, november 17, 2004 19:10 |
heel mooi liefdes gedicht dat wordt bekroond door een huwelijk liefs erje |
|
Lia : | Woensdag, november 17, 2004 17:18 |
zucht wat mooi weer.... | |
Jannie Hoogendam: | Woensdag, november 17, 2004 14:21 |
Wat een mooi gedicht!!!Hoe mooi kan de liefde wel niet zijn... Nog bedankt voor je reactie veel liefs Jannie |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 17 november 2004 | ||
Thema's: |