oorlog
dit gedicht gaat over m'n neef
die voor 4 maanden naar irak is
en voor mij een groot gemis
en angst is
en nu,nu ben jij bij die oorlog
de eerste bommen zijn gevallen
verweg en toch zo dichtbij
en ik,ik moet een mening hebben
maar ik voel me alleen maar zo vreselijk verdrietig
ik voel woede,en agressie op beide fronten,
maar bovenal,het pijnloze verdriet en de angst,van al die mensen daar,die net als ik gewoon willen leven,
met een beetje geluk op z'n tijd,
zullen zovele rouweom hun dierbaren,
die niet te vervangen zijn,
en nu de tranen branden in mijn ogen,
bid ik tegen beterweter in om vrede,
en hoop dat heelhuids terug komt.
dank aan marijke
yvonne