Het blijft een droom...
Ik droomde om ons hand in hand
over de zonnestralen te zien lopen
terwijl het buiten enkel stormde
Dat ik zonder enige moeite
in je hart kon kruipen
en er nooit meer uitraakte
Dat men naam de letters vormden
van de geur die steeds men neusgaten binnendringt
Maar men droom moest stilstaan
want de storm, die overtrof de zonnestralen
je hart, dat bleef dichtgeklemd,
en je geur, die viel binnen in andere neusgaten