Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Jaloers
Als de maan ons kon strelen
met de sprankelende
sneeuwkleur
zou de blauwe inkt vervagen
gedwee
laat het zich meevoeren
door de handen
van Moeders bloed
En de steen wenste dan
te rollen
over Haar huid
van heidegras
de gadeslaande sterren
zagen de schittering
Als stenen rolden tranen
over Moeders bleek gelaat
Reacties op dit gedicht
Exile vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Exile
Gecontroleerd door:
~Marina~
Gepubliceerd op:
10 november 2004
Thema's:
[Natuur]
[Jaloezie]
[Filosofie]