Zijn vuist beland met een knal op haar ribben,
omdat ze niet wil vrijen.
Ze weet dat ze zich muisstil moet houden,
het even moet laten betijen.
Ze bedenkt;"dit was de laatste keer",
zo kan het niet langer doorgaan.
Maar steeds weer overheerst de angst,
en blijft ze zwijgend naast hem staan.
Ze leidt een dubbel leven,
toont niemand haar verdriet.
Als iemand haar geheim kent,
nee, dat overleeft ze niet.
Blauwe plekken worden verborgen,
onder dikke lagen stof.
Haar lichaam is zo tenger,
haar ogen staan zo dof.
Na een jaar van onderdrukking,
kiest ze voor een leven.
Haar relatie een mislukking,
maar niet bereid zichzelf op te geven.
Een zwaar pad moet worden begaan,
maar leidt tot haar succes.
Medicijnen en therapie,
het is een lang proces.
Ze voelt zich sterk en zeker,
ze kan het leven aan.
En beetje bij beetje,
laat ze haar verleden gaan.
Dan komt ze hem weer tegen,
na wat woorden slaat hij haar keihard neer.
Ze staat op en lacht hem uit,
ze weet;"dit was de laatste keer".
Nooit meer zal hij haar raken,
want zij geeft hem geen kans.
Ze heeft het boek gesloten,
haar ogen krijgen glans.
Allysson: | Zondag, januari 27, 2013 20:43 |
Ongelofelijk mooi!! ik heb er geen woorden voor, alleen maar diep respect. Liefs! | |
girl 14: | Maandag, november 08, 2004 17:18 |
Echt heel mooi gedicht !!! Knap ook dat je hulp hebt gezocht! Liefs | |
fallingstar: | Woensdag, november 03, 2004 11:55 |
heeeeel mooi gedicht versta niet hoe je hier nog geen reactie op hebt gekregen, vind het echt waar schitterent!!! doe zo voort xxxxxxx | |
Auteur: anita28 | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 02 november 2004 | ||
Thema's: |