Levensmoe
Ik zie een traan uit je linker ooghoek vallen.
Jouw blauwe heldere ogen zijn veranderd
in grijze uitdrukkingsloze bolletjes met wallen.
Er komt nog een traan,
die rolt over de huid die vroeger zo zacht was,
maar nu grauw en hard als glas.
Meerdere tranen rollen over jouw wangen,
in de gleufjes van je mond.
Een mond die zo vol en rood was,
is veranderd in een zware grimas.
Je ziet er oud en verslagen uit.
Iemand heeft je dit aangedaan
en niet gezien met hoeveel pijn.
Vroeger was je vrolijk en spontaan,
maar nu vernederd en klein.
Ik ben een vriend en wil je helpen,
wat kan ik zeggen,
wat kan ik doen, om de pijn te stelpen.
Ik wil niet zien hoe je je opsluit in je eigen wereld
en afsluit voor wat er om je heen gebeurt.
Ik zal ervoor zorgen dat dat mooie gezicht
weer uitstraling krijgt en een beetje bijkleurt.
Ik ga je helpen al weet ik nog niet hoe.
Kijk eens om je heen ,
er zijn mensen die om je geven,
je bent niet alleen.
Wees asjeblieft nog niet levensmoe
girl 14: | Dinsdag, november 09, 2004 17:50 |
Hey frenkie, ik begrijp heel goed wat je schrijft. Vaak is het heel moeilijk om te zien dat iemand vgerdriet heeft terwijl je er niets aan kan doen. Maar zoals fox_bert eigenlijk al zegt... het is al genoeg als je aangeeft dat je een luisterend oor wil bieden. Verder kan je helaas niets doen want je kunt de ander niet verplichten om het te vertellen. Veel suc6 en sterkte. Liefs | |
fox_bert: | Vrijdag, oktober 29, 2004 20:55 |
het enige dat gedaan kan worden is een luisterend oor bieden en verder is het aan de ander of die jou handreiking aanneemt forceer niets he dan wordt het alleen maar moeilijker het moet vanuit de ander komen. echt een prachtig vriendschapsgedicht mijn complimenten |
|
Auteur: *frenkie* | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 29 oktober 2004 | ||
Thema's: |