hopen op een normaal leven
normaal leven doe ik zelden
toch zal ik er alles voor geven
daarom wou ik dit even melden
nooit ga ik buiten de stad
nooit ga ik op vakantie
ik schrijf mijn gedachten op klad
maar heb nooit garantie
ik ga naar buiten en word bang
bang wat er gaat gebeuren of wat er gaat komen
ik heb er altijd last van al 8 jaar lang
ik wil geen angsten meer ik mag toch dromen?
lekker op vakantie naar een vreemd land
lekker wandelen door de natuur
en rennen langs het strand
waarom is het leven zo zuur?
en toch kijk ik naar jou mijn kleintje
jij klein schepsel van mij alleen
en stiekem geef je me de seintje
ik ben niet alleen het leven is niet gemeen