Lieve Koos,
Een kanjer, dat ben je in mijn ogen altijd al geweest.
van jou muziek, geniet ik nog het meest.
Jij bent voor mij een ware held,
dit had ik jou het liefst persoonlijk verteld.
Geschrokken ben ik, toen ik van jou ongeluk in de krant zag staan,
vele tranen heb ik gehuild, dit kon toch niet, kon het niet eens aan.
Door jou kracht en doorzettingsvermogen,
ben ik altijd in je blijven geloven.
Jij die veel pijn en verdriet heeft moeten ondergaan,
weet zich heel goed door het leven te slaan.
Twee keren heb ik je al mee mogen maken,
en beide keren wist je mijn hart te raken.
Koosie Koosie riepen ze mij wel eens na op straat,
gek werden ze van mij, en mijn koos-gepraat.
Opeens was er de ommekeer in mijn leven,
nee het is niet zo dat ik minder om jou ben gaan geven.
Er kwamen nare dingen uit het verleden naar boven,
wilde deze gaan vertellen, maar zouden ze mij wel geloven.
Nu na jaren te hebben gestreden,
kan ik eindelijk wat afstand doen van het verleden.
Ik kan mijn gedachten weer wat laten gaan,
en probeer mij met jou in mijn hoofd er weer door te slaan.
Op een dag heb ik via jou site een berichtje gestuurd,
persoonlijk van jou hoorde ik wat terug, maar dat heeft wel even geduurd.
Ik heb jou mijn telefoonnummer gegeven,
op 20 juli 2004 had ik de dag van mijn leven.
Aan de andere kant van de lijn, hoorde ik de bekende stem,
was helemaal van slag, dacht, verrek het is HEM.
Nu vraag ik me af, tot hoever verlegd hij zijn grenzen,
want eigenlijk heb ik nog wel wat te wensen.
Ik weet het is moeilijk om een ieders wens te laten uitkomen,
maar een paar uurtjes bij jou te zijn, dat is een van mijn dromen.
Alleen om maar even met jou Koos te kunnen praten,
en als vrienden elkaar te kunnen verlaten.
Heel veel liefs, Hennie Hummel