Al zwevend op mijn wit wolkje,
kijk ik naar benee.
Zie kleine wezentjes lopen,
al lachend, al droevig,
al dromerig om zich heen.
Daar loop jij...
een klein schimmetje.
Ooit in een verleden
gaf je me dat ene gevoel ...
dat me speciaal maakte.
Nu is er niets anders dan wraak
in jouw ogen, jouw gedachten.
Het zelfde lot overkomt me.
Zoals die twee andere vrouwen.
Of ik boos op je ben,je haat,
je naar de hel wens!
Nee, ik steek er geen energie in.
Ik zweef verder op mijn wolkje.
Ik zie een klein schimmetje
al wandelend op een schoolplein.
Hij geeft me wat ik altijd al wilde.
Een fijn gevoel vanbinnen,
Het fijne om aanvaard te worden.
Al zwevend op mijn wit wolkje
Zweef ik verder, verder.....
Heel ver van jou.