De laatste leugen?
Ik moet al bijna kotsen
als ik aan je denk
dat wij zó ontzettend botsen
maar ik je stil nog wenk
Ik vraag me af hoe ik dat kan
ben ik dan zelf zo nep?
en probeer me dan eens uit te leggen
wat ik dan aan je heb!
Wat is er toch me jou
dat ik zo naar je haat verlang
wat moet je nog van mij
je bent me kwijt, begrijp dat dan!
Ik spreek mezelf zo tegen
ik wou dat ik verdwenen was
dat je me zomaar op kon vegen
als een hoopje scherven glas
Dan hoop ik dat je je bezeerd
en de pijn diep in je kruipt
Zodat het bloed in tegenstrijd
tergend langzaam van je afdruipt
Voel je maar vies
voel je maar bedrogen
ervaar het als verlies
je bent er ingetuind met open ogen
Voel je gebruikt alle dagen
geheel genegeerd elk moment
wanneer je jezelf niet eens durft te vragen
of je de werkelijkheid wel kent
Maar zie onder ogen
dat ik niet langer naast je sta
en ik nog liever had gelogen
dan dat ik van de pijn verga
Lifeless: | Vrijdag, december 03, 2004 00:07 |
supermooi gedicht ik wordt er stil van |
|
Menno_18: | Zaterdag, oktober 09, 2004 11:22 |
schitterend... mooi gekozen achtergrond ook met die Yogi-mannetjes :-) top |
|
*..Traan..*: | Vrijdag, oktober 08, 2004 19:12 |
Whoow.. Ik kan niet anders zeggen! Wat ontzettend mooi geschreven!! xXx |
|
_Potje_: | Vrijdag, oktober 08, 2004 18:59 |
echt mooi gedicht..Superrr | |
miss_lonly: | Vrijdag, oktober 08, 2004 18:27 |
mooi gedicht | |
Auteur: sorriso promise | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 08 oktober 2004 | ||
Thema's: |