engel zonder vleugels
met haar gouden haar
verbannen uit hemel
niemand wilde haar daar
aangekomen bij hel
door zwarte duisternis gegaan
ze kon er niet blijven
ze had te weinig fout gedaan
engelen overal
gekleed in zwart en wit
vliegend om haar heen
op de plek waar ze nu zit
vervaagde tranen
stromen over krijt witte wangen
ze kon het niet meer aan
te verdwaald in de duistere gangen
blinkend zilver mes gehuld in duister
toch kon ze het vinden
begon bloed te vloeien
zij kon zich niet aan het leven binden
afgelopen einde
zwart geklede engelen dalen neer
alles word zwart en in duisternis gehuld
ze wist nu, verder gaan doet teveel zeer