will hanssen: | Dinsdag, september 14, 2004 15:35 |
Heel lief en ontroerend geschreven, hou de herinnering levend en hij leeft voort in je hart, Bianca. Ik wens je heel veel sterkte. Liefs, Will |
|
sunset: | Dinsdag, september 14, 2004 08:53 |
Er zal, bij zulk gebeuren, nooit een antwoord komen op het vragend 'waarom?'. Wij kunnen hem / haar enkel verder laten leven door de herinnering aan hem / haar door te laten leven (in ons hart, onze gedachten). En dat is wat jij doet, zelfs in je pijn. Mooi. Liefs (en mijn genegenheid) / sunset |
|
*~~~GlitterGirly~~~*: | Dinsdag, september 14, 2004 08:39 |
ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen.... en zeggen dat ik er voor je ben.... geef jou even een sterkte knuff... liefs en xxx |
|
Miss Rolzoen: | Dinsdag, september 14, 2004 07:57 |
Wat triestig neergezet! Begrijp je maar al te goed. Je vader, je maatje en dan ineens weg, voorgoed. De verwerking kan vele jaren duren, maar in je hart zal hij altijd verder blijven leven. Sterkte Liefs |
|
Huting: | Dinsdag, september 14, 2004 07:31 |
Weet wat je voelt.. (Zie www.dorreke.nl bij dierbare herinneringen) Sterkte meid... iefs, Doortje |
|
Gerda Prins: | Dinsdag, september 14, 2004 01:42 |
Bianca ik wens je sterkte met dit verlies en weet wat je voelt ! ik leg nog steeds mooie bloemen... xxx |
|
Gerda Prins: | Dinsdag, september 14, 2004 01:41 |
Godvader: | Dinsdag, september 14, 2004 00:58 |
dit gedicht heeft mij echt geraakt...ik denk dat, omdat het zo gevuld is met je droevige emoties...dat je wel meer gedichten over je vader kan schrijven... heel misschien zal je je dan beter voelen...maar dat weet je zelf het beste sterkte... |
|
Auteur: b-an-angel | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 14 september 2004 | ||
Thema's: |