Instorten
Soms voel ik me als een hypocriet die niets wil doen
Alsof ik een bouwvallig krot ben ,die elk moment kan instorten
Het gevoel van alleen te zijn wanneer iedereen rond je staat
Mensen te zien lachen ,toch een glimlach geven
Een die je niet meent
Een die je geeft om de anderen te laten lachen
hoewel je kritiek bent , je kan elk moment het begeven
Het moment wanner je anderen in pijn ziet leven
Een masochist zou instorten bij het zien
Van zijn geliefden, MIJN geliefden
Die in een klap omvallen ,als een kaartenhuisje
dat nooit recht heeft gestaan
Mijn wereld stortte in bij het zien van zoiets moois
verbrod ,omwille van het geen ik kon voorkomen
De leidende draad ,die word opgepakt door een blinde man
die zelf het gevoel die er was ,niet meer kan herkennen
Maar ik ben stabiel, dankzij jullie, hoewel het me pijn doet
om jullie zo te zien
Misschien komt het nooit meer goed, misschien wel
Alleen weet ik dat ik de berichten na de oorlog tussen
“Verbond en Gelijk” zal terug vinden in hun zwarte doos
Ondermeer ,zal ik het tenminste zijn die toch altijd zal toekijken .
Ik kan alleen maar toekijken en wetend dat ze de doos zullen verbranden
Omdat ik buiten kijken ook kan voelen. En wat ik voel kan elk moment
Instorten.