Alleen nog een portretje
Bertha Vittali de Boer 12-4-15...29-8-79
ALLEEN NOG EEN PORTRETJE
Soms onverwachts
Zie ik jouw ogen naar mij kijken.
Zo ver weg, zo onbereikbaar,
Wil ik jou mijn liefde laten blijken.
Een grens getrokken door de tijd,
laat jou steeds verder lijken.
Maar Mam…
Je bent me zo nabij als ik jouw ogen,
Soms zomaar onverwachts naar mij zie kijken.
ALLEEN NOG EEN PORTRETJE
Soms onverwachts
Zie ik jouw ogen naar mij kijken.
Zo ver weg, zo onbereikbaar,
Wil ik jou mijn liefde laten blijken.
Een grens getrokken door de tijd,
laat jou steeds verder lijken.
Maar Mam…
Je bent me zo nabij als ik jouw ogen,
Soms zomaar onverwachts naar mij zie kijken.
Reacties op dit gedicht
| will hanssen: | Zondag, augustus 29, 2004 14:12 |
| Heel ontroerend en mooi geschreven, Willy! Liefs, Will |
|
| *** Lanaatje38***: | Zondag, augustus 29, 2004 09:19 |
| superherkenbaar... mooi verwoord.. in je hart leeft ze voort.. liefs, Lia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: willy Vittali | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||