requiem voor het oerbos
ik wil de takkenhanden
de stam van boom omhelzen
mij diep in bast nu branden
luisteren naar het verhaal
dat bladeren ritselend vertellen
ik wil dat allemaal
'k wil met je naar t verleden reizen
naar gisteren en het oeroud bos
op zoek naar troosting voor ons beiden
naar kinderen uit onze schoot
rusten op 't zachte, groene mos
en het vergeten van de dood
ik wil mezelf in jou ontdekken
mijn jeugd weer als een groene twijg
mezelf verliezen in jouw verschijnen
'k wil dat een zaag voor eeuwig zwijgt
de mensen wil 'k laten verdwijnen
als jij maar altijd blijft.
*********
sunset 23-08-2004
**********
Maranwë: | Dinsdag, augustus 24, 2004 13:22 |
heel erg mooi gedicht... Liefs, Namárie Maranwë |
|
scorpio-nb: | Dinsdag, augustus 24, 2004 10:29 |
gewoonweg mooi! | |
*** Lanaatje38***: | Dinsdag, augustus 24, 2004 10:20 |
echt weer een sterk staaltje dicht.. met groot genoegen gelezen... liefs, Lia |
|
arie.v.d.zalm: | Dinsdag, augustus 24, 2004 09:51 |
prachtig gedicht,heel mooi. moin moin Arie |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 24 augustus 2004 | ||
Thema's: |