Jou najaar
Onrustig vormt de trilling
een echo naar het "zijn"
voelend horen in de mist
bekruipt me weer die rilling
Afstand is verdwenen
contacten innerlijk
vage beelden vormen
jou pijn, .... jou wenen
Pap
Jou wereld is van toen
in heden niet meer welkom
gedumpt en opgesloten
dat alles voor die poen
Dat dat mens zo diep is gezonken
wat zij jou allemaal heeft aangedaan
ruim 50 jaar gebruikt en belazerd
en nog steeds ! met jou veren pronken
Ooit zal ze moeten verantwoorden
haar daden, leugens, haar leven
dan werken bluf en chantage niet
de "Hel" haar zal antwoorden
Paulina: | Woensdag, augustus 25, 2004 00:48 |
Heel mooi geschreven enne je hebt gelijk. Er komt een dag dat ze niet meer in de spiegel kan kijken |
|
Auteur: Lifeje | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 23 augustus 2004 | ||
Thema's: |