Dat fonkelende sterreke
Tijdens het kijken naar de maan
Ontdekte ik een enkele ster aan de hemel
Die veel duidelijker zichtbaar was dan de andere
Fonkelende lichtjes en ik dacht
'Waarom zou ik niet gaan'.
Waarom zou ik geen afscheid
Nemen van alles rondom me
En een nieuw leven beginnen
In een andere wereld waarin ik
Hopelijk niet zoveel lijd
Dat was in een moment van verdriet
En ellende en … zoveel meer
Waarvoor geen woorden zijn.
Maar toch voelde ik het en steeds
Als ze mij vragen wat ik voelde,
moest ik zeggen ‘ ik weet het niet’
Een tijdje later kwam ik tot inzicht
‘Waarom zit ik te huilen terwijl ik
Zoveel heb en nog kan hebben’
Toen dacht ik weer aan wat ik
Gezien had daarboven, dat licht
Het fonkelende sterreke in de lucht
Waar dit alles mee begonnen was.
Hetzelfde lichtje dat me eerst zo
Negatief deed denken
Gaf me nu hoop *zucht*