De ware liefde had jij voor het grijpen,
maar je wilde er eigenlijk niets van weten.
Nooit of te nimmer zal ik het kunnen begrijpen
dat jij alles zo makkelijk kunt vergeten.
Elke dag huilde mijn hart tranen met tuiten,
maar mijn boodschap bereikte nooit haar doel.
Je leerde me van binnen en van buiten,
toch doorzag je nooit de diepte van mijn ware gevoel.
Mijn liefde voor jou bleef maar groeien,
maar ik weet nu, het was jou allemaal om het even.
Het kon jou allemaal niet zoveel boeien,
het was niet mijn geluk waar je naar bleek te streven.
De ware liefde klopte aan jou deur,
maar die deur maakte jij nooit open.
Jouw hart bekende nooit echt kleur,
veel te lang ben ik blijven hopen.
Voor jou was het allemaal slechts een spel,
mijn smart kon jou niet echt deren.
Mijn leven veranderde uiteindelijk in een hel,
maar mijn pijn probeer ik nu te camoufleren.
Mijn hart huilt haar laatste traan,
maar het verdriet zal mij nimmer verlaten.
Je weet niet wat je mij hebt aangedaan,
want jij hebt mijn hart nooit horen praten..