Onmenselijke slagen die mij raakten
In het diepste van mijn stervend hart
Drongen diep door in mijn zwarte ziel
Die mij nu in leven schijnt te houden
Zonder te vechten blijf ik staan
Leef ik enkel nog om te ademen
Blijft het bloed pompen zonder vreugde
Zal mijn ziel voor eeuwig zwart zijn
Ik zoek de kracht die ik nu niet vind
Kan niet strijden zonder mijn zwaard
Het zwaard wat mij te vroeg ontnomen is
Waar mijn trots mee is weggenomen
Ik strijd met mijn blote handen
Tegen demonen van het verleden
De zilte tranen die mij plagen
Zijn enkel uit angst voor wat ik ga zien
25-07-04
Galadriëlle: | Zondag, juli 25, 2004 02:09 |
Wat denk je te verliezen? Er is zoveel te winnen en ik denk dat je best weet hoe.... Ik denk aan je, Suus |
|
Raira: | Zondag, juli 25, 2004 00:35 |
een gedicht met veel emoties, ik wens je maar sterkte, veel meer heb ik niet te bieden voelt machteloos! liefs raira |
|
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 25 juli 2004 | ||
Thema's: |