Jij bent nu weg
Misschien wel voor altijd
Kan ik dat ooit begrijpen?
Ben ik je nu voor altijd kwijt?
Zacht hoor ik de regen
Tikkend tegen het raam
De maan schijnt door de wolken
En de wind fluistert jou naam
Ik voel me ongelukkig,
Eenzaam, koud en bang
Kan mijn tranen niet bedwingen
En ze glinsteren op mijn wang
Ik laat ze rustig komen
En laat ze rustig stromen
Want eens zal ik beseffen
dat je nooit meer terug zal komen
Die tijd is nu aangebroken
Ik mis je bij alles wat ik doe
Kan gewoon niet geloven dat ik je nooit meer zal zien
Want je kwam altijd naar me toe
Jou leven is nu verleden tijd
Maar in mijn hart raak ik je echt nooit meer kwijt
- Dit gedichtje gaat over mijn hond, die is aangereden. Hij had een gebroken rug en zou dus nooit meer kunnen lopen. We hebben hem laten inslapen :'( -