je rust is magisch
ik zag je onbelast
verrekend je verleden
een stil verdriet
om wat je achter liet
vliegen zou je moeten
als een vogel vrij
gebonden ben je
voor een deel aan mij
pijn legt vrijheid
zwaar aan banden
spijtig geef ik
jou mijn handen
ik kan er niets
mee doen
niet eens een zoen
op beide wangen
je rust is magisch
lief je stilte
je warmte voelbaar
na die jaren kilte
je hart is ruim
nog onbewoond
kijken naar jouw ruimte
is heel ongewoon
ik nam misschien
te snel een deel van jou
je zult nog moeten groeien in
je rol als onafhankelijke vrouw
het doet me pijn
als jij zo worstelt
ik wil dat niet, niet meer
neem je vrijheid liever weer
ik zeg het makkelijk
maar bloeden doet mijn hart
jij bent iets heel aparts
voor mij, van binnen
wil melker
24/06/2004
*Shanti*: | Donderdag, juni 24, 2004 23:14 |
liefde houd je vast met open handen..... Liefs, namasté, Shanti |
|
maria : | Donderdag, juni 24, 2004 22:54 |
vliegen geleerd vleugels gespreid luchtruim verkiest en tralies vermijd plek ze kon rusten levensvlucht ooit opbouwend kracht vergeet vogel nooit liefs, maria |
|
will hanssen: | Donderdag, juni 24, 2004 20:33 |
Mooi geschreven, Wil......met veel plezier gelezen. Liefs, Will |
|
lovegirl: | Donderdag, juni 24, 2004 16:27 |
heel erg mooi verwoord dit gedicht spreekt me aan dus graag gelezen veel liefs lovegirl |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 24 juni 2004 | ||
Thema's: |