als het vuur bijkans uitdooft
de bloei even stopt uit het leven
het hart tranen laat
wil ik een beetje zon geven
Gedicht voor een grote lieverd.
Moeten er zoveel levenstegenslagen zijn?
Droefenis er is. Diegene 'begeleidt'
wordt in haar liefste willen, pijn
en zorgen, ondanks strijd ?
Als die mooie kracht soms bevriest
Het water lijkt om alléén te verdrinken
En het leven kiest
je' bewust te verminken'
Als dat lieve en tere gezicht
teveel het grauwe moet zien,
Teveel tranen laat, en te stil
laat zijn misschien......
ik kan geen rozen geven die altijd blijven bloeien
Zorgen voor je laten verdwijnen
De zon voor je op laten komen. Nee,
Maar wel mijn liefde voor je laten schijnen.
willem
Danty.nl: | Zaterdag, juni 19, 2004 00:36 |
YEP GOED BEDOELD | |
Jannie Hoogendam: | Vrijdag, juni 18, 2004 21:52 |
Willem, ik huil en het zou voor mij geschreven kunnen zijn...Mijn moeder heeft het nu zo benauwd, ze kan geen kracht meer vinden om slijm op te hoesten...Praten ook niet meer... liefs van Jannie |
|
Fortune: | Vrijdag, juni 18, 2004 20:53 |
Mooi gedicht, prachtig gedicht, egt heel erg schitterend.. Ben ontroerd.. wat een gedicht al niet doet.. Egt super!!.. en degene voor wie je het hebt geschreven... zal er blij mee zijn!... eegt heel mooi liefs samantha |
|
bieke: | Vrijdag, juni 18, 2004 20:45 |
En die liefde voelt goed geeft een warm gevoel even zakdoek nemen en een laatste wegvegen Liefs en Knufffel Bieke, ps zet ik vandaag nog bij !;)) |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 18 juni 2004 | ||
Thema's: |