Mijn gedachtes & ik
De gedachtes gaan als paarden in de vrije natuur
In een mum van tijd op snelheid van galop
Gaat hij zijn eigen weg als lopend vuur
Naar het dwalende onderwerp daarop
Geen controle en toch ook weer wel
De ene keer lijk je ‘m te vatten
En de andere keer is ‘ie te snel
Door grotere paden van anderen te jatten
Soms vind hij zijn plek en weet hij te rusten
De harmonie is dan compleet en niet te vervangen
Je kabbelt wat aan, als de golven aan de kusten
Niks is meer belangrijk, zelfs niet je eigen belangen
Dwalend door bossen en ruwe natuur
De realiteit achterlatend bij de rand
Je weet niet meer waarom en kijkt zuur
Bij het vergeten van de goede kant
De richting bepalen is een zinloze actie
Hij gaat zoals hij gaat en je bent waar je bent
De omgeving bepaald wel je reactie
En het maakt daarbij niet uit of je nou loopt of rent
Je kunt jezelf leren remmen en zelfs stoppen
De energie zuiging word teveel
Zodra het laatste beetje gegeven is dansen de poppen
De actie daarna is niet te bepalen, laat staan reëel
Geen verontschuldiging uit iets
Dat mijn gegeven kan bepalen
Want voor de ander betekend het niets
Dat ik bot kan verhalen
Geen berouw, want ergens is iedereen
Vanuit de basis aan het werken
Soms heel lang en soms meteen
Zijn er anderen die het merken
Es: | Vrijdag, juni 18, 2004 08:26 |
Dìt is zéér herkenbaar....malend en dwalend, wel, niet, soms een obsessief gebeuren..en soms ook niet. Waardering!!! En een heel goedmoedige erbij....;-) Kus Es |
|
shelob: | Donderdag, juni 17, 2004 21:26 |
Mooi, hoe je in je hoofd laat kijken en in je hart. | |
sick suicide: | Donderdag, juni 17, 2004 16:10 |
heb je inderdaad mooi neer gezet jah . dikke knuffel |
|
BloodElf: | Donderdag, juni 17, 2004 15:46 |
Geweldig neergezet! | |
Auteur: Veritas | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 17 juni 2004 | ||
Thema's: |