Een golf van haar zijn
De zee, zij wenkt mij al van verre
Het is mijn natuurlijk moeten
dat ik haar echtheid wil zien
Haar grootsheid wil begroeten
Ik verbeeld me dat ze spreken kan
Zij neemt me bij de hand
Wat zou ze zeggen tegen mij
Vraagt ze naar mijn binnenkant?
Ik wil versmelten met haar,
omdat het tomeloze in haar woedt
Elke kust is dagelijks anders
Een golf van haar zijn, en zij mij voedt
willemmien
shelob: | Zaterdag, juni 12, 2004 23:47 |
Bruisend verlangen spreekt hier uit. | |
michris: | Zaterdag, juni 12, 2004 23:21 |
De zee, voor mij de heerlijkste plek op aarde, de plek waar ik me écht goed voel, ik zou er willen sterven... liefs, michris |
|
maria : | Zaterdag, juni 12, 2004 22:40 |
zucht ...... heerlijk dicht tovert golvend lach op mijn gezicht liefs, maria |
|
will hanssen: | Zaterdag, juni 12, 2004 19:04 |
Mooi gedicht is dit, Willem! Liefs, Will |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 12 juni 2004 | ||
Thema's: |