Stijg met je vleugels...
Ik voel
ogen dalen
lees je enorme pijn
drama die verhalen
de letters
die van jou zijn
Ik wil
ze weer zien stralen
de hemel laten halen
daar zie ik
verlossing
vanuit 't ravijn
vervulling
glinstering
van zonneschijn
dan
lees ik weer
je poëzie
uit de val
in 't dal van
emotie
...
*Sofieke*: | Vrijdag, juni 11, 2004 20:06 |
Noem je krabbelaar, noem je lijnenteller, noem je letterzetter, noem je dichtenaar. Maar ik wil dat je weet: Ik noem je een ware poëet... Groeten, fieke xxx |
|
tim balthazar: | Vrijdag, juni 11, 2004 15:01 |
heel mooi gedicht en het einde vind ik het mooist groet |
|
Phoweyk: | Vrijdag, juni 11, 2004 11:29 |
het dal van emotie.. emoties kunnen ook positief zijn, op het hoogtepunt van de berg.. maar ik snap je boodschap, it's a beauty :-) |
|
sunset: | Vrijdag, juni 11, 2004 11:29 |
Wohw, ben stil. Mooi. Liefs / sunset |
|
Boudaatje: | Vrijdag, juni 11, 2004 09:27 |
wauw prachtig neergezet, knuffel |
|
MayadeBij: | Vrijdag, juni 11, 2004 09:25 |
Leen me even je zuignapjes anders ;) | |
Paul de Bruyn: | Vrijdag, juni 11, 2004 07:34 |
... ik weet niet hoe 't komt, maar dit gedicht spreekt mij aan... Prachtig geschreven, een topwerk! liefs Paul |
|
DrieGeetjes: | Vrijdag, juni 11, 2004 01:08 |
*smile* ;o)x |
|
christina: | Vrijdag, juni 11, 2004 00:10 |
wat een prachtige woorden liefs en slaap lekker he knuffie |
|
wijnand.: | Vrijdag, juni 11, 2004 00:10 |
hele mooie | |
Auteur: xavion | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 11 juni 2004 | ||
Thema's: |