Ik de grootste ezel die er is
weet denk ik als geen ander wat
voor gevoel het is
Niet te omschrijven, ook niet uit te leggen
Is ook niet nodig, hoef het niet te zeggen
Zoiets is een gevoel
kan ook niet zo uit leggen wat ik precies bedoel
Een proces dat bij het leven hoort
al wordt je leven hierdoor vreselijk ruw verstoord
Pijn in je hart, je ziel, pijn van binnen
je weet niet waar het einde is, weet niet waar je moet beginnen
Maar het beste is je te uiten
want die rotte gevoelens moeten naar buiten
Je tranen laten lopen, tranen van pijn
vergeet niet dat er altijd iemand is
die je klankbord wil zijn
Een arm , een schouder, met een troostend woord, een klein gebaar
het zal niet altijd helpen, maar weet hij staat voor je klaar
Ik tik letters, uit die letters ontstaan woorden
ze groeien uit tot teksten of gedichten
Deze letters, deze woorden, deze gedichten blijf ik aan jou richten
In de hoop dat ze wat voor je kunnen betekenen
Ik zou duizenden rozenblaadjes willen gaan plukken, ze uitstrooien voor jouw voeten,
de grond waarop je loopt willen kussen
Als ik hiermee die brand in je hart zou kunnen blussen.....