Ik weet het wel..
Ergens weet ik het wel..
Mijn hoofd weet het,
Maar mijn hart nog niet...
Mensen die me zoveel pijn gedaan hebben,
Die me zo enorm gekwetst hebben,
Juist de mensen die ik zo onvoorwaardelijk vertrouwde...
Waarom toch kunnen juist zij ,
Mij zo ontzettend raken..
Steeds als ik denk,ik kan het aan,
Ik heb ze niet nodig,
Ik ben sterk,
Ik kan het !
Dan ineens..
Daar is weer zo’n kleine prikkeling,
Soms een liedje,soms een enkel woord
En dan word ik weer herinnerd aan de dingen die waren,
Weer een pijnscheut door mijn hart,
Dat wondje wat maar niet helen wil
Herinneringen schrijnen,
Doen zo enorm veel pijn,
Branden in mijn hart,
Nog steeds...
Ja ik weet het wel,
Ze zijn die pijn niet waard,
Ja ik weet het wel...
Mijn hoofd weet het...
Nu mijn hart nog....