Niemand weet wat er is
Niemand weet dat ik JOU mis
Niemand weet dat ik zoveel pijn lijd
Iedereen die mijn woord vermijd
Niemand die naar me luistert
Iedereen over mij, fluisterend
Niemand onderscheid licht noch duisternis
Ik, in gevecht tegen de dood zn gevangenis
Niemand hoort me
Niemand die wat horen wil
Iedereen negeert me
Iedereen negeert mijn geroep en gegil
Niemand hoort mijn geroep om hulp
Niemand maakt zich zorgen om mij
Niemand hoort of ziet wat
Niemand hoort me..behalve jij
Toch negeer je me
Ook al hoor je me
Egoist dat je bent
Net zoals de rest van deze k*t wereld
De enige die ik nu nog vertrouwen kan
Is de dood, die enge man
Hij onderscheid licht van duisternis
Hij met zn kille, duistere gevangenis
Zijn dodelijke lokroep
Niemand hoort het
Het trekt aan me
Zijn dodelijke lokroep
Langzaam loop ik naar de duisternis
Langzaam naar de dood zn gevangenis
Liggend in de dood zn armen
Om me mee te nemen en op te warmen...