Vervlogen met de wolken
stekend door de ijle lucht
Woorden zijn zo klein
maar pijn doen ze wel
Zeker als ze er niet zijn
Nu ben ik ze dus even kwijt
De stilte zal ik beminnen
Wachtend tot ik verdwijn
en niet weet waar te beginnen
Met mijn lieve tegenstrijd
Mompelend langs een traan
fluister ik de nacht tegemoet
Je bent er niet, maar ik zie je staan
...
Dat doet me dan wel weer goed
"Zie de tijd nou eens vluchten
En dat terwijl ik bij jou had kunnen zijn
dat word weer een avond verliefd/zwijmel-zuchten"
Ik mis je lieverd!