Als op een dag mijn deurbel gaat
en jij breed lachend voor me staat
dan trek ik jou naar binnen
want ik heb je gemist en ik wil je beminnen.
Jouw warme armen om me heen
je trekt me dicht tegen je aan
zoals jij me zoent....dat doet geen een
en ik..ik laat je "nooit" meer gaan
Als jij er bent dan gloeit mijn lijf
want door jouw ogen voel ik mij een prachtwijf
wat wij delen samen is bijzonder
lijkt het niet bijna een heel groot wonder?
Geestelijk en lichamelijk op een lijn
dat zoiets nog mogelijk kon zijn
GEEN MOETEN, MAAR ONT-MOETEN
in de diepste zin van het woord
lieve minnaar, jij hebt bij mij gescoord!