Mijn blik ging over het water
rond de avond, een vurig
avondrood trok over de hemel en
het water,
toen de zon in het water
leek te duiken scheen het
alsof het water smolt en goud werd
de avond viel in en het water werd stil
het toverde zich om in een toverspiegel
waarin de maan zich bekeek
en steeds in andere vormen
uiteenvloeide, steeds in beweging
in de verte hoorde in het geluid
van een waterval die dreunend neerviel
het beeld en geluid neem ik herinnering
mee naar huis.
amina stubbe: | Donderdag, mei 20, 2004 19:13 |
prachtige gedichten die je schrijft groetjes amina |
|
will hanssen: | Zaterdag, mei 15, 2004 19:45 |
Prachtig, Bieke..ik zie het voor me wat jij hier zo mooi weet te beschrijven! Liefs, Will |
|
Irdana: | Zaterdag, mei 15, 2004 14:17 |
je gedicht over de natuurverschijnselen prachtig verwoord Groetjes, Irdana |
|
H.J.: | Zaterdag, mei 15, 2004 11:50 |
Prachtig Bieke. Jammer dat je zo vroeg naar huis moest, ik had nog graag even doorgelezen. kusss |
|
*Cheseri*: | Zaterdag, mei 15, 2004 10:46 |
w0uw...!! k heb bew0ndering vo0r j0u schrijfkunsten! echt geweldig mo0j! liefs.. |
|
lommert: | Zaterdag, mei 15, 2004 10:17 |
aan jouw hand ben ik meegelopen in dit prachtige gedicht, Dit is een juweeltje xxxliefs willemmien |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 15 mei 2004 | ||
Thema's: |