Een paniekerig smsje
kwam mijn kant op
Je wist het niet meer
baalde van jezelf, volop
Ik smste terug dat
ik wel even zou komen
proberen je weer te laten
geloven in je dromen
Zal vast niet gelukt zijn
al was je me nóg zo dankbaar
ik kon het simpelweg niet aanzien
je was zó breekbaar
Je vloog me meteen om m'n nek
toen je me zag staan
Toen wist ik dat het raak was
en ik zeker niet moest gaan
Je had me even nodig
en ik wilde er voor je zijn
ik kan er echt niet tegen
als je hebt zoveel pijn...