Ik snap niet hoe je doet wat je doet
Jij snapt niet wat je moet en dat je moet
’T leven is voor jou een spel van mogen
voor mij een spel van dogen.
Ik snap niet waarom je doet wat je doet
Jij snapt niet wanneer je moet wat je niet doet
Steeds maar nemen en niet geven
En ik jou altijd maar delen.
Laat maar al het moeten en het doeten
Volgens mij is het juist mijn boeten
Om jou te laten zijn wie je bent
En dus niet van mij.
PS:
Maar laat me toch heel even in dat hart van jou
T’is hier buiten maar verdomd koud
Laat me even in het hart schuilen
Van de man die me laat huilen.