reden van mijn bestaan
En mij geschuild in,
toen nog,
ongekende armen
blijf ik dit kind
dat jij, bemind,
kunt warmen
En ik herleef
mijn nooit gekende
jeugd
en alle slaaploze nachten
Eeuwig het wachten
zonder vreugd
Het zijdezacht geruis
van gras
dat stilte breekt
als zon gaat schijnen
en pijnen
verdwijnen in gesmeek
De hemel blauw
zoals die kneuzing
Heel mijn lijf
schreeuwt slechts één naam,
reden van mijn bestaan,
nu 'k in jouw liefde drijf.
**********
sunset 02-05-2004
**********
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Carama | ||
Gepubliceerd op: 06 mei 2004 | ||
Thema's: |