jouw wereld
De zondvloed van het leven
weggeëbt door de naald
littekens op je arm
twee glazen ogen
langzaam drijf je mee
op een wolkje van geluk
naar je eigen wereld
een verre plek
waar niemand je kan bereiken
waar niemand je kan kwetsen
totdat de schijn bedriegt
plaats maakt voor pijn
een intens verlangen
je zoveelste prik
weggeëbt door de naald
littekens op je arm
twee glazen ogen
langzaam drijf je mee
op een wolkje van geluk
naar je eigen wereld
een verre plek
waar niemand je kan bereiken
waar niemand je kan kwetsen
totdat de schijn bedriegt
plaats maakt voor pijn
een intens verlangen
je zoveelste prik
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Elke Penet | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2004 | ||
| Thema's: | ||