Schoorl, eerste Paasdag
Grijsgeel spriet de helm in pollen,
daartussen heide die nog bruin
te winteren staat op zwarte takken
waaruit een kauw de twijgen haalt
om spanten van te maken
voor haar nest in bouw.
Het knoestig eiken kreupelhout
laat nauwelijks leven zien en lijkt
- een afgestorven blad nog hier
en daar, de winterwind kreeg het
niet weggeblazen- afgeleefd en oud.
De duinroos is een stapje verder,
haar stramme stelen doornen nog wat dor
maar in haar ogen is het groen te zien,
dat voorafgaat aan licht roze-rood.
En op het strand daar lopen mensen
in warme wolgevoerde jassen
tegen de noordenwind gebogen.
Ik hoor ze de kou verwensen
doch lees warmte in hun ogen.
Koos 12-4-2004