de liefde nog genestelt
doch verguist, verkwanselt en verdeeld
laat het hart verkrampen
de pijn snijdend en fel
de blik op oneindig, vertroebeld door tranen
baan ik mij een weg
naar de verlossing uit deze hel
stefje: | Dinsdag, april 13, 2004 22:57 |
blijf de weg blindelings volgen en kijk niet meer achterom, op een dag zul je het geluk weer tegenmoet lopen. het is moeilijk om met een gebroken hart door te blijven gaan maar de tocht zal je alleen maar sterker en wijzer maken... prachtig gedichtje trouwens... veel sterkte |
|
Auteur: she | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 13 april 2004 | ||
Thema's: |