Het is niet omdat men heel weinig spreekt
Dat men niet heel veel te vertellen heeft
En als men zich blijkbaar naïef gedraagt
Ziet men soms slechts het uiterlijk vertoon
Liefde is niet iets dat je zelf aankweekt
Maar een gevoel die je spontaan weggeeft
babyface die had Babydoll behaagd
Enkel door de eenvoud van zijn persoon
Het was die stilte die om vriendschap smeekt
En slechts in het diepste van ons hart leeft
Die al het negatieve had verjaagt
Met de ziel als ene laatste klemtoon
Iets dat men met ouder worden bij kweekt
Als men al zijn jeugd grillen overleeft
En het noodlot niet almaar door uitdaagt
is elk leven op aarde wonderschoon