Dit gedicht is niks specaals,
wat ik ook ga zeggen,
het blijft iets banaals.
toch is er een reden voor,
t'is alsof ik je stem hoor
mss een reden om te schrijven,
en zo laat ik haar blijven...
alleen al de gedachte...
de gedachte aan jou...
wat ik te bereiken trachte...
jij heerlijke jonge vrouw...
Het tikken van dit gedicht,
lijd m'n gedachten weg,
dan zijn ze op jou gericht
alsof ik iets terug zeg.
Als jij het wilt,
geef ik m'n hele leven en al wat ik heb,
meteen aan jou,
als je dat wil tover ik,
zomer en zon uit m'n mouw,
alleen voor jou...
Ik weet dat jij mss niet meer komt,
maar ik heb hoop...
nee,liefde is niet te koop...
Mss zal ik je even niet meer zien,
voor ons beiden beter mss?
En toch heb ik hele mooie dromen,
waarin ik je bij laat komen,
liefde is een heel speciaal woord,
ik zou je het willen vertellen,
zoals het hoort,
maar als ik jou m'n gevoelens,
eens kon vertalen,
dan spraken we meerdere talen.
Ik zal blijven zoals ik ben,
en ik ben heel blij dat ik jou ken.
Mss zullen we ooit es om elkaar geven,
wij alleen voor de rest van ons leven.
Ik draag voor jou een geheimpje,
onder m' hart,
iets wat jij nog nooit bezat,
een speciaal hoekje,
daar bewaar ik alles,
net zoals in een boekje,
en dat is verliefd worden,
mss op jou...
iets wat me overkomt...
en pijn dat het doet,
gans de dag...
Ik hoop op jou liefde voor mij,
maar die hoop gaat elke dag,
beetje bij beetje voorbij...
Mijn verleden zorgt ervoor,
dat ik mijn hart,
niet open durf te stellen...
maar als ik in jou mag geloven,
zou ik m'n ziel aan jou blootleggen...
dan zou ik je heel m'n leven
jou lief hebben...