natuurlijk, je mag me opbergen
doe net alsof ík een grafkist kies
dan maak jij een mooie rozenkrans
inderdaad, toch geen zwart nee
origineler had ik altijd geleefd
babyblauw, zo zag je me graag
waarom ik nu de kleuren kies
verwachten deed je toch al niet
dus ik stem in met dit verraad
ik bied je mijn hoofd als beker
schenk dan tot je erbij neervalt
want jij wou mij zo nodig dood
Amarena: | Donderdag, april 08, 2004 10:40 |
Wow, echt een huiveringwekkend mooi gedicht Spine chilling! and that's a compliment Kus K |
|
Oorlam: | Zondag, april 04, 2004 20:13 |
ninandra de nieuwe beker met de twee oortjes! mooi gedicht! |
|
Phoweyk: | Donderdag, april 01, 2004 19:43 |
:)... zwaar maar mooi en sterk, zeker.. ik wil je niet dood hoor! :-)) dikke kus! |
|