Dreamer: | Zondag, maart 14, 2004 17:51 |
Heel mooi beschreven..Ik voel me ook zo...Sterkte met alles (je mag me mailen als je wil) Veel sterkte, kus Carolien | |
small sea: | Vrijdag, maart 12, 2004 19:26 |
ik voel me op dit moment precies het zelfde sterkte liefs joyce |
|
Irdana: | Vrijdag, maart 12, 2004 09:27 |
Lieve Tinne Verbeek, Als ik jouw gedicht lees, wordt mijn hart week. -------------------------- Gooi weg de schimmen , en schaduwen die zijn in het donker om je heen. --------------------------- misschien ben je dan niet meer zo onzeker en bang, huil zoveel je kan. ---------------------------- dat lucht op, en als je jezelf voelt verlaten, zoek dan iemand om mee te praten. --------------------------- en mocht die iemand ni |
|
Jannie Hoogendam: | Vrijdag, maart 12, 2004 07:41 |
Een erg eenzaam gedicht, maar je hebt het wel even van je af kunnen praten en dat is een goed begin... Praat er over en blijf niet eenzaam in dat hoekje zitten kniezen,omdat dit je nog eenzamer maakt... Veel liefs en goede moed hoor Jannie |
|
Auteur: Tinne Verbeek | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 12 maart 2004 | ||
Thema's: |