Het lijkt nog maar zo kort geleden,
dat wij samen leuke dingen deden.
Maar dat we ook samen konden huilen,
dat we bij elkaar konden schuilen.
Het word nu al bijna 2 jaar.
En weetje, ik mis haar.
We konden samen goed praten,
we zouden elkaar nooit meer verlaten.
Tot die 2 jaar terug,
al die tijd samen ging veelste vlug.
Ik vertelde dat ik verhuizen moest,
we waren allebei heel erg woest.
Maar ik wist dat ik mee moest gaan,
ik kon niet alleen blijven staan.
Nu na 2 jaar mis ik je nog steeds,
en ik weet dat onze vriendschap echt is geweest.
Nog steeds is onze vriendschap niet voorbij,
want ik heb jou nodig, en jij mij.



*lieve anne, ookal wil je nu misschien even wat rust, ik zal er altijd voor je zijn. ik wil je egt niet kwijt! ik hou van je meissie*