soms voel ik me alleen
ook al zijn er genoeg mensen om me heen
soms neemt mijn gepieker alles in beslag
dan lach ik zonder een lach
ik wil niet dat iemand het ziet
mijn pijn...mijn verdriet
waarom zou ik het delen met iemand
ik sta toch op die rand
ik weet dat er mensen zijn die me kunnen helpen
maar ik zal zelf alles moeten stelpen
en al duurt het misschien lang
ik ben niet bang
ik kom er heus wel op een dag
en dan lach ik met een lach
Quo Vadis?: | Zondag, maart 07, 2004 14:33 |
*smile!* ;o)x |
|
Dalton: | Zaterdag, maart 06, 2004 20:18 |
Ik ben het met je eens dat je uiteindelijk alles zelf moet verwerken. Maar als je hulp krijgt aangeboden van wie dan ook sla hem niet af!!! Een mooi gedicht, wat heel goed verwoord wat je voelt Succes |
|
Auteur: jalijo | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 06 maart 2004 | ||
Thema's: |