hoge bomen, heel wat wind
soms verlangen als een kind
spelen als een tortelduif
wenen als een kleine spruit
groot zijn maar ook klein
stoer doen voor de schijn

grote mensen met een kinderhart
veel verdriet en ook met smart
voor de wereld sta ik open
maar voor verdriet gaan lopen
ik ben bang in die wereld zou koud
ik maak nog dikwijls een fout

ik wil blijven oh zo klein
vond het vroeger toch zo fijn
kende toen niet het verdriet
toen een jongen je verliet
gewoon een kusje en handjes geven
nu moet je gaan samen leven
je vrijheid opgeven, weet niet of het kan
eerst gaat het goed maar wat dan
je leven is voorbij, voor dat je het weet
je wikt en je weegt
is het de moeite of gaat het minder
weet dan, je hebt steeds vrienden
groei gerust klein spruit
maar speel nu nog als een echte tortelduif