De wekker gaat zo'n 4 keer
ik sta op en kleed me aan
Maak me klaar voor een nieuwe dag
en kijk nog even uit 't raam
Een depressief gevoel ontstaat
de zon is namelijk opgekomen
Ik wilde dat ik voor altijd
in het donker kon wonen
Een hele werkdag door
is het 't donker waar ik op wacht
Rond etenstijd kom ik tot leven
ik ben de vrouw van de nacht
H.J.: | Woensdag, februari 25, 2004 09:22 |
Wordt nachtportier zoals ik. heeeeerlijk. xxx |
|
de nifter: | Woensdag, februari 25, 2004 08:11 |
ja... ik heb het ook wel op de nacht | |
Paulina: | Woensdag, februari 25, 2004 03:44 |
nachtvrouw? Hmmm... je kan je in t donker goed jezelf verstoppen. Snachts gaat langzaam maar zeker je masker van je gezicht af. Een moment van bezinning maar tevens van alle slechte verkeerde gevoelens.. Leg je masker naast je en doe m eens 1x overdag niet op. neem m desnoods mee maar zet m niet op. Misschien dat je de zonlicht weer een beetje begint te verdragen |
|
kokkie: | Woensdag, februari 25, 2004 01:35 |
ik heb de nacht ook beschreven als iets moois of toch niet ??? ben het vergeten...het heet nachtschaduw... mooi gedicht liefs angela |
|
Lubine: | Woensdag, februari 25, 2004 00:46 |
hey manja erg mooi en zeer herkenbaar!!! Schijn bedriegt vooral zonneschijn..;) xje Alice in donderland | |
shelob: | Woensdag, februari 25, 2004 00:39 |
Ja herkenbaar ik sleep me door de dag en in de nacht kom ik tot leven, misschien nachtuilen in een vorig leven? |
|
erje: | Woensdag, februari 25, 2004 00:25 |
Nou dan begin je nu te leven maar toch zou ik er een lampje bij aandoen, leuk neergezet. liefs erje |
|
bent: | Woensdag, februari 25, 2004 00:14 |
En het nachtleven..? x |
|
Auteur: Manja Moraal | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 25 februari 2004 | ||
Thema's: |