Ik kon vanmorgen niet meer slapen
Terwijl jij nog heerlijk sliep
Vredig met je ogen dicht
Verzonken in je dromen, vast heel diep
Ik bleef echter steeds wakker
En wist niet wat te doen
Ik zag je ogen en je lippen
In gedachten gaf ik je een zoen
Nog nooit had ik je zien slapen
Nog geen nacht bij je gebleven
Dit was de eerste keer samen
Ik zal het meedragen, mijn hele leven
Uit verveling keek ik je aan
En ik bleef kijken, een kwartier
Je was zo mooi, zoals je sliep
Glimlach op je gezicht, had je plezier?
Ik had nog veel langer willen kijken
Maar iets beƫindigde dit fijne
De telefoon ging over
Je glimlach, die zag ik verdwijnen
Je wist niet dat ik naar je hebt gekeken
Ik had het je het liefst ook niet gezegd
Maar toch wil ik dat je weet
Je bent bijzonder, dat meen ik oprecht