Het duister overheerst in mij
Sinds ik licht niet meer verdraag
De dagen lijken korter
Nu de zon mij slechts ontkent
Waar de bevrijding op de loer lag
Liggen scherven van de spiegel
Die mij mijn ware aard liet zien
Degene die ik werkelijk ben
Nu ik niet weet waar ik zal komen
Waar ik heen moet deze nacht
Word ik niet meer begeleid
Door de gidsen die eens waren
Mijn nachten blijven leeg
Mijn dagen zonder energie
Ik laat het nu voor wat het is
Begin een zoektocht naar de weg
Mijn gedachten slaan op hol
Mijn wereld lijkt te vol
Ik spreek verward in duistere woorden
Waar ik niet langer wijs uit word
Ik sleep mijzelf nu door verwarring
Spreek niet langer, zwijg nog slechts
Ik kan niet zien waar ik nu ben
Omdat het duister overheerst
23-02-04
nelebees: | Maandag, februari 23, 2004 20:15 |
ik heb het drie maal gelezen: niet omdat ik het niet van de eerste keer begreep, maar gewoon omdat het heel mooi is en in een heel goede stijl geschreven. jou naam komt op heet lijstje van de mensen van wie ik nog veel wil lezen! soentjes, Nelleke |
|
Vinkje: | Maandag, februari 23, 2004 17:37 |
Fictie? Voor mij heel herkenbaar. Mooi geschreven. Liefs, |
|
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 23 februari 2004 | ||
Thema's: |