Met mijn handen vol bloed,
Mijn hart verzuurd door tegenspoed
Kruip ik in bed
En wacht op morgen
Morgen zal ik verdergaan
Dit lichaam zal blijven bestaan
Met ziel en al
spring ik van de waterval
In de stroom der mensen
Die mijn huid en ziel verwensen
Botsend tegen wat me omringt
Ga ik steeds weer kopje onder
En als het regent spoelt het bloed
Van mijn handen, het doet goed
Het trieste weer weet wat ik voel
En ik zoek mijn troost
Ik kies nu niet voor het omhelzen van de dood
Want er ligt zoetigheid op mijn brood
In mijn leven word ik nu vergezeld
Door mijn liefste, mijn held
(en door alle andere lieve mensen:-) )